Μακ Ναμάρα, Ρόμπερτ

(Robert McNamara, Σαν Φρανσίσκο 1916 –). Αμερικανός πολιτικός. Αποφοίτησε το 1937 από το πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνια, με πτυχίο στα οικονομικά και στη φιλοσοφία και πραγματοποίησε μεταπτυχιακό στη διοίκηση επιχειρήσεων στο Χάρβαρντ. Το 1940 άρχισε να διδάσκει στη σχολή διοίκησης επιχειρήσεων του Χάρβαρντ και το 1943 κατατάχθηκε στην αεροπορία, στην οποία υπηρέτησε για τρία χρόνια. Το 1946 ανέλαβε διευθυντής σχεδιασμού και οικονομικής ανάλυσης στην αυτοκινητοβιομηχανία Ford και το 1960 ανέλαβε πρόεδρος της εταιρείας, μια μέρα μετά την εκλογή του Τζον Κένεντι στην προεδρία των ΗΠΑ. Λίγες εβδομάδες αργότερα αποδέχθηκε πρόσκληση του τελευταίου να γίνει μέλος του υπουργικού συμβουλίου, αναλαμβάνοντας το Υπουργείο Άμυνας, θέση που διατήρησε και μετά τη δολοφονία του Κένεντι, επί προεδρίας Λίντον Τζόνσον, έως το 1968. Μια ομιλία του Κένεντι στο Κογκρέσο, όπου πρότεινε επαναπροσανατολισμό του αμυντικού προγράμματος των ΗΠΑ, με στόχο τη θωράκιση από την απειλή πυρηνικού πολέμου και την αποτροπή πολέμων που απειλούν τη σταθερότητα του δυτικού κόσμου, έθεσε τα θεμέλια για τον νέο στρατιωτικό προσανατολισμό των ΗΠΑ. Η τακτική στράφηκε στην ανάπτυξη μεθόδων για την εμπλοκή σε εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες, στις οποίες οι αντίπαλοι απέφευγαν την κατά μέτωπο σύγκρουση και επιδίδονταν σε αντάρτικο. Προσπάθησε να αυξήσει αριθμητικά το ανθρώπινο δυναμικό του στρατού, το οποίο βρισκόταν σε ύφεση τα τελευταία χρόνια, με τη μεγάλη επιστράτευση που πραγματοποιήθηκε το 1965, εξαιτίας του πολέμου στο Βιετνάμ. Παράλληλα, πίστευε στην τεχνολογική ανάπτυξη του στρατού, υποβοηθώντας ερευνητικά προγράμματα για την κατασκευή καλύτερων οπλικών συστημάτων. Εισήγαγε τον μακροπρόθεσμο προγραμματισμό και τη συστηματική ανάλυση στη δημιουργία του αμυντικού προϋπολογισμού, αποφάσεις οι οποίες οδήγησαν στην καθιέρωση πενταετών αμυντικών προγραμμάτων. Επίσης, καθιέρωσε σύγχρονες μεθόδους αξιολόγησης της έναρξης ή συνέχισης ενός ερευνητικού προγράμματος, με βάση τα κριτήρια της απόδοσης, της κοστολόγησης και των τεχνικών κινδύνων. Υποστηρικτής του πολέμου στο Βιετνάμ, πρότεινε το 1964 την κλιμάκωσή του. Το 1965 αποφάσισε τον βομβαρδισμό των Βιετκόγκ, γεγονός που οδήγησε στον πολυετή πόλεμο ο οποίος προκάλεσε τον θάνατο 3.000.000 Βιετναμέζων και 200.000 Αμερικανών στρατιωτών. Το 1968 εγκατέλειψε το Υπουργείο Άμυνας, αναλαμβάνοντας τη διοίκηση της Παγκόσμιας Τράπεζας, θέση που διατήρησε έως το 1981. Το 1995 κυκλοφόρησε το βιβλίο του Μια αναδρομή: Η τραγωδία και τα μαθήματα του Βιετνάμ, στο οποίο παραδέχτηκε ότι η συμμετοχή των ΗΠΑ στον πόλεμο του Βιετνάμ ήταν ένα τεράστιο λάθος. Κατέγραψε έντεκα σημαντικά λάθη, στα οποία συμπεριλαμβανόταν η πολύ κακή οργάνωση, η έλλειψη κατανόησης του αντιπάλου και του πολιτισμού του και η απόφαση, η οποία ελήφθη στο οβάλ γραφείο του Κένεντι, να τηρηθούν μυστικά τα στοιχεία για την εξέλιξη του πολέμου και να μην υπάρχει ενημέρωση.